7 dingen die ik heb geleerd van mijn acne

Sinds mijn dertiende heb ik last van acne. Inmiddels ben ik voorbij de dertig, dus ik heb nu langer wel acne dan niet.

Ik heb ontzettend veel geleerd van mijn acne. Niet alleen welke verzorgingsproducten goed werken (bekijk hier mijn favorieten), maar vooral welke impact acne heeft op je mentale gezondheid en hoe je ermee om kunt gaan.

Of je nou wel of geen acne hebt, deze inzichten helpen je hopelijk om wat milder te zijn tegenover jezelf en anderen.

Lees ook mijn uitgebreide verhaal over mijn persoonlijke zoektocht.

1. Minder oordelen over anderen

De grootste les die ik heb geleerd is om minder te oordelen over anderen. Als je iemand ziet, heb je al snel een oordeel klaar. Dat is overigens heel normaal, binnen een paar seconden vorm je al een idee over een ander. Dat kan zijn: ‘zij is sportief’ maar ook ‘hij zal wel teveel eten.’

Hoezeer ik ook mijn best doe om mijn huid goed te verzorgen en gezond te eten, de acne gaat niet zomaar weg. Mensen zullen misschien denken dat ik onhygiënisch ben of veel vette dingen eet. Dit zijn hardnekkige fabeltjes over acne, het heeft vrij weinig te maken met hoeveel je jezelf wast of dat je vaak patat eet.

Toch zullen mensen die gedachten hebben over mensen met acne. Daardoor probeer ik ook minder oordelend over anderen te zijn, zoals bijvoorbeeld bij iemand met overgewicht of een fysieke aandoening. Het gaat je niks aan hoe iemand anders leeft, dat is aan de persoon zelf. En hoeveel diegene ook zijn best doet (of niet), laat de ander gewoon in zijn waarde.

2. Acne is vaak chronisch

De reguliere naam ‘jeugdpuistjes’ voor acne vulgaris (vulgaris betekent ‘gewoon’ in het Latijn) is erg misleidend. Hierdoor krijg je de indruk dat puistjes weer verdwijnen na de puberteit en dat er iets mis met je is als je ze blijft houden.Dat dacht ik tenminste wel, toen ik na mijn twintigste nog steeds acne had.

Wat ik leerde van dermatoloog Rieke Driessen (ik heb met haar een podcast opgenomen, luister die hier) is dat acne vaak chronisch van aard is.

Het is meestal goed onder controle te houden met bepaalde medicatie en verzorging, maar het kan onder bepaalde omstandigheden (denk aan stress of verandering in de hormonen) helaas weer opvlammen.

3. Acne bij volwassenen is heel normaal

Naast acne vulgaris zijn er ook andere acne varianten, zoals acne conglobata (vaak bij mannen en voornamelijk op de rug en borst) en acne fulminans (een zwaardere vorm van acne vulgaris). Vaak komen deze vormen voor na de puberteit, net als acne vulgaris overigens.

Dat acne dus alleen een puberding is, is echt onzin. Bij jongeren is het wel heel veelvoorkomend, ongeveer 85% heeft last van een vorm van acne. Maar ook op latere leeftijd komt acne nog steeds regelmatig voor.

Ik ben dertig en eindelijk heb ik mijn acne aardig onder controle. Het is nooit helemaal over en wie weet, misschien komt het later weer terug. Soms krijgen mensen opeens last van acne in hun twintiger jaren, terwijl ze in de puberteit er nooit last van hadden. Zie je iemand na de puberteit met acne, kijk dan niet raar op. Het is veel normaler dan je denkt.

Dit bericht bekijken op Instagram

Littekens. Puistjes. De eerste rimpeltjes. In de zon allemaal extra goed zichtbaar en dat voelt best kwetsbaar. Maar dit is wie ik ben, dit is wat mijn huid heeft meegemaakt. ✌️ . Ik ben overigens heel blij dat ik veel minder acne heb dan een paar jaar geleden. Dat maakt mij niet minder ‘skin positive’, vind ik. Je kan namelijk én jezelf leren accepteren én ondertussen je huidprobleem aanpakken. Het gaat erom dat we elke huid als goed genoeg gaan zien. Het is een orgaan dat haar best doet om ons te beschermen. Daar mogen we van houden en goed voor zorgen. En mee in de avondzon zitten zonder schaamte. 🔥

Een bericht gedeeld door Susan Dullink (@susandullink) op 26 Jun 2019 om 4:06 (PDT)

4. Acne bepaalt niet wie jij bent

Acne kan je leven beheersen. Het zit in je gezicht, het is direct zichtbaar en het is moeilijk te bedekken met make-up. Het was het eerste waar ik aan dacht als ik wakker werd, en het laatste voordat ik weer ging slapen.

Mensen die dichtbij je komen staan vond ik verschrikkelijk, want help: vol zicht op de puistjes. Of wat dacht je van een felle lamp in je gezicht, heel ongemakkelijk.

Maar weet je, die hele focus op uiterlijk vind ik echt stom. We moeten er altijd mooi uit zien, alsof knap zijn een doel in het leven is. Acne, of welke andere ‘imperfectie’ dan ook, bepaalt niet wie jij bent. We leven niet om er mooi uit te zien.

Natuurlijk is het fijn als je geen acne hebt, want het is pijnlijk en vervelend. Het is gelukkig goed te behandelen (daar kom ik zo op), maar acne maakt je niet minderwaardig of mislukt.

5. Het hoeft niet perfect

Om het nog maar een keer te benadrukken: we hoeven niet allemaal hetzelfde te zijn en te voldoen aan het ‘ideale’ plaatje van schoonheid. Slank, perzikhuidje, witte tanden, fit, zoiets.

Door mijn acne heb ik geleerd dat perfectie onhaalbaar en vooral heel erg onnodig (en saai!) is. Ik ben van mezelf best een perfectionist en maak me vaak druk om m’n uiterlijk, maar dat is iets wat ik probeer los te laten. Het kost alleen maar heel veel energie.

De gefotoshopte huidjes in alle media zorgen ervoor dat zelfs jonge meiden met een normale huid fillers en peelings willen om hun huid nog gladder te maken. Dat is echt schadelijk. Daarom vind ik het belangrijk dat er veel meer diversiteit in de media komt. Niet alleen van acne, maar van alle zogenaamde ‘imperfecties’. Dit moet genormaliseerd worden, zodat het niet meer als imperfect gezien wordt.

6. Zorg goed voor jezelf

Door de acne ben ik al vroeg begonnen met huidverzorging, veel water drinken en zoeken welke voeding goed bij me past. Ik heb nooit gerookt, altijd regelmatig gesport en slaap is een hoge prioriteit voor me.

Waarschijnlijk zou ik ook wel redelijk bewust leven zonder acne, maar ik denk wel dat het me extra bewust heeft gemaakt. Ik probeer goed voor mezelf te zorgen, zodat ik lekkerder in m’n vel zit. Letterlijk en figuurlijk.

Al ben ik de laatste die dit heel extreem zal doen. Ik ben dól op chocola, chips en kaas. Dat ga ik nooit opgeven. Dat is ook goed voor jezelf zorgen, toch?

Er is overigens nooit een directe relatie tussen acne en voeding gevonden, maar je kunt wel gevoelig voor bepaalde voedingsmiddelen zijn. Bovendien kan suikerrijke voeding, vanwege de insulinepiek, acne verergeren.

Bekijk ook mijn video met fijne zelfzorg tips om extra goed voor jezelf te zorgen:

7. Wees niet bang om hulp te vragen

Ik heb lang het gevoel gehad dat de acne mijn eigen schuld was en dat ik het zelf moest oplossen met gezond eten, detoxen, bepaalde supplementen en natuurlijke huidverzorging.

Maar acne heeft weinig te maken met hygiëne, vet eten of ontgiften. Het zit ‘m in de talgproductie, hormoonbalans en het microbioom van de huid. Als dit uit balans is, kan acne ontstaan.

Ervaar je mentale of fysieke klachten vanwege je acne, zoals schaamte, onzekerheid, pijn en littekens, ga dan naar je huisarts. Die kan je de juiste zorg bieden, al dan niet met behulp van een dermatoloog of psychodermatoloog.

Acne mag serieus genomen worden en behandeling kan enorm goed helpen. Lees ook mijn artikel over acne behandelen, daarin vertel ik meer over welke vormen van behandeling er zijn en wat mijn ervaringen zijn met reguliere en alternatieve zorg.

Wat heb jij geleerd van acne of andere (huid-)aandoening? Hoe meer we dit normaliseren, hoe beter.